Mijn 7-jarige dochter is uit de hand! Ben je ooit wat oncontroleerbaar gedrag van kinderen tegengekomen? Als onze kinderen groeien, doen ze het niet alleen in grootte. Hun karakter is aan het veranderen en in een paar jaar zien we een heel klein persoon met zijn / haar eigen mening, sympathieën en antipathieën. Tijdens het proces kan het gedrag van het kind oncontroleerbaar zijn voor de meeste ouders. Aarzel niet om professionele hulp in te roepen als u zich zorgen maakt over het gedrag van uw kind. Als je denkt dat je zelf advies nodig hebt, is het goed om je bij een opvoedingsondersteuningsgroep aan te sluiten. Het leren kennen van de oorzaken en coping-strategieën voor onbeheersbaar gedrag van kinderen kan u helpen om het probleem beter aan te pakken.
Ontdek wat het gedrag van uw kind beïnvloedt
Kinderen reageren vaak wild wanneer ze weigeren wat ze willen. Ongecontroleerd gedrag kan op een bepaalde leeftijd normaal zijn en het kind zal er hopelijk uit groeien. Toch kan het een aanwijzing zijn voor een gedragsstoornis. Om te identificeren wat het is, moeten we de factoren kennen die van invloed zijn op het gedrag van kinderen.
- Ten eerste zou de reden eenvoudig kunnen zijn genetisch. Sommige kinderen zijn van nature overactief en energieker dan anderen. Ze houden van het gezelschap van andere mensen en zullen alles doen om de aandacht te trekken. Toch kan dit wilde gedrag worden aangewend.
- Ten tweede, de gedrag van ouders is beslist een invloed. Het is waar dat het leven tegenwoordig moeilijk is. Als je teveel in beslag wordt genomen door je eigen problemen, voelt het kind zich verwaarloosd en kan het zich slecht gaan gedragen om aandacht te trekken.
- Een andere reden zou dat kunnen zijn uw kind weet niet wat is toegestaan en wat niet. Ze zijn zich er dus niet van bewust dat sommige dingen onaanvaardbaar zijn. En als je hen probeert te straffen, gedragen ze zich slecht omdat ze vinden dat dit oneerlijk is. Je moet regels opleggen en grenzen stellen waarbinnen het kind zich kan gedragen. Dan kun je het juiste gedrag verwachten. Een vuistregel: probeer je eigen gedrag te veranderen en kijk wat er gebeurt. Als uw kind beurtelings verandert, dan is dit het! U hebt de 'oorzaak' van het probleem gevonden.
- School kan het gedrag van kinderen sterk beïnvloeden. Als het kind problemen heeft met het leren of het uitvoeren van schooltaken, kan hij / zij het vertrouwen verliezen en dit kan resulteren in een ondeugende houding.
- Voedsel of medicijnen is een andere mogelijke reden voor ongecontroleerd gedrag. Wat we consumeren, bepaalt in grote mate onze fysieke en mentale toestand. Als u merkt dat uw kind op sommige voedingsmiddelen of dranken reageert, kunt u beter uw arts raadplegen. De specialist schrijft een gezond voedingspatroon voor. Medicatie kan ook het gedrag van een kind beïnvloeden. Sommige medicijnen voor astma kunnen bijvoorbeeld kinderen prikkelbaar maken. Antihistaminica kunnen ze slaperig of overactief maken. In beide gevallen kunt u beter een arts raadplegen.
Hoe om te gaan met Out of Control Child Behavior
Zodra u de oorzaak van het slechte gedrag van uw kind hebt vastgesteld, kunt u nu een oplossing zoeken. Er zijn een paar basisregels die machtig gereedschap in jouw handen kunnen worden.
1. Reageer snel en correct op slecht gedrag
Wanneer het kind onheil sticht, een driftbui in het openbaar gooit of een ander soort slecht gedrag vertoont, is het ongepastste om te doen. Hoe hard het ook lijkt, probeer het hoofd koel te houden. Je moet natuurlijk reageren. Niets doen is net zo slecht. Reageer rustig, maar stevig. Wacht tot de driftbui voorbij is en leg het kind uit dat dergelijk gedrag niet wordt getolereerd en consequenties zal hebben. Om overtuigender te klinken, kun je uitleggen wat deze consequenties kunnen zijn. Als je hardnekkig vastzit, begrijpen de kinderen uiteindelijk dat toevallen en driftbuien te vermoeiend zijn en er niet toe zullen leiden dat ze krijgen wat ze willen.
2. Grenzen vaststellen
Specialisten beweren dat peuters tot 18 maanden opzettelijk de limieten testen waaraan hun gedrag wordt getolereerd. Het is jouw taak om die limieten in te stellen en ervoor te zorgen dat het kind ze begrijpt. Tenzij je de regels hebt bepaald, kun je niet van het kind verwachten dat ze het volgen.
3. Definieer de gevolgen van wangedrag
Nadat u de regels hebt vastgesteld, moet u ervoor zorgen dat ze worden opgevolgd en de gevolgen definiëren als het kind niet voldoet. Of je de jongen nu een traktatie moet weigeren of ze een tijdje op hun kamer moet sturen, de jongeren moeten begrijpen dat alles wat ze doen repercussies heeft. Houd er echter rekening mee dat de gevolgen evenredig moeten zijn. Leg geen zware straf op voor een onbeduidende overtreding. Dat zal verwarrende signalen naar het kind sturen.
4. Verander de regels niet in het midden van het spel
Wees consistent in je eigen gedrag tegenover het kind. Als je ze op een dag bestraft voor wangedrag en het aan de ander laat gaan, raakt het kind in de war en weet het nooit wat te verwachten. Dit zal hun broze morele systeem en hun vertrouwen in jou doen schudden.
5. Wees een rolmodel
Je zou een goed voorbeeld voor je kind kunnen zijn door je te gedragen zoals jij wilt dat ze zich gedragen. Kinderen leren over de wereld door ernaar te kijken en te imiteren. Jij bent hun naaste persoon, hun kleine wereld. Wie anders te imiteren, of niet jij?
6. Geef niet toe aan druk
Wanneer het kind jammert of een driftbui gooit, bent u soms klaar om alles te doen om te stoppen. Dit is een ernstige fout. Door ze snoep te geven of wat ze maar willen, beloon je ze in feite voor hun slechte gedrag, en dit zal hen aanmoedigen om het te blijven doen.
7. Stimuleer positief gedrag
Goede acties moeten ook consequenties hebben. Goed gedrag moet worden aangemoedigd door positieve stimulering - lof of een beloning.
8. Leer uw kind zelfbeheersing
Dit is het belangrijkste hulpmiddel voor iedereen. Als je je kind leert om zijn eigen emoties te beheersen, zal het hen enorm helpen in hun volwassen leven.
- Kinderen tot 2 jaar oud. Het belangrijkste probleem met peuters is de grote kloof tussen wat ze willen doen en wat ze eigenlijk kunnen doen. Dat is de reden waarom ze vaak driftbuien veroorzaken. Je kunt ze kalmeren door hun aandacht af te leiden met een speeltje of je kunt ze voor een bepaalde tijd op een stoel of op een andere geïsoleerde plek wegsturen. Zo laat je ze zien dat slecht gedrag niet wordt getolereerd.
- 3 tot 5 jaar oud. Je kunt doorgaan met de isolatie, maar niet voor een beperkte tijd zoals bij 2-jarigen. Wacht nu tot ze kalmeren. Dit zal hun zelfbeheersing verbeteren.
- 6 tot 9 jaar oud. Op deze leeftijd weten kinderen over de gevolgen en kunnen ze hun gedrag kiezen. Op dit punt kun je ze een eenvoudige truc laten doen: stel je een stopbord voor elke keer dat ze woede voelen. Leer ze dat als ze stoppen om een beetje na te denken voordat ze spontaan reageren, dit hen problemen zal besparen.
- 10 tot 12 jaar oud. Op deze leeftijd begrijpen kinderen hun emoties al. Moedig ze aan om na te denken over wat hun boosheid veroorzaakt en analyseer het. Leer ze te denken voordat ze reageren op een situatie.
- 13 tot 17 jaar oud. Tieners kunnen de meeste van hun acties al besturen. Nu is het tijd om ze te leren na te denken over de consequenties op de lange termijn. Moedig ze aan om te praten en hun emoties mondeling te delen in plaats van te schreeuwen of te slaan. Je mag enkele van hun privileges wegnemen om je boodschap dieper te verspreiden.
Wanneer moet u zich zorgen maken over Out-of-Control Kids?
- Epilepsie kan slaperigheid of afleiding van de aandacht veroorzaken.
- Gehoorproblemen, zoals doofheid of lijmoor, leiden ertoe dat het kind instructies niet opvolgt. Dit zou kunnen betekenen dat er niets mis is met het gedrag van uw kind - ze kunnen gewoon niet horen wat hen wordt verteld.
- Het syndroom van Gilles de la Tourette, waarvan de symptomen motorische of vocale tics zijn, veroorzaakt vaak problemen met woedecontrole.
- ŸPathologische depressie of angst worden meestal uitgedrukt in prikkelbaarheid en gebrek aan concentratie.
- Autisme is een ernstige aandoening in verband met onvermogen om te communiceren, onvoldoende sociaal gedrag of obsessieve activiteiten.
- ŸAttention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is een aandoening die moet worden gediagnosticeerd, omdat deze soms wordt verward met algemene hyperactiviteit. Het wordt geassocieerd met een gebrek aan concentratie en zelfmotivatie, wat vaak resulteert in het onvermogen om taken te voltooien.
