Miskraam is de term die wordt gebruikt om het verlies van een zwangerschap te beschrijven binnen de eerste 20 weken en wordt ook wel 'spontane abortus' genoemd. Tussen 10 en 20% van de bekende zwangerschappen eindigen in een miskraam en meer dan 80% hiervan vindt plaats vóór 12 weken.
Deskundigen zijn van mening dat 50% tot 70% van de miskramen die tijdens het eerste trimester optreden, te wijten zijn aan willekeurige gebeurtenissen zoals chromosomale afwijkingen in het bevruchte eitje. Dit betekent meestal dat het sperma of het ei niet de juiste hoeveelheid chromosomen had, zodat het ei zich niet normaal kon ontwikkelen na bevruchting. Wanneer uw arts u vertelt dat u een mislukking krijgt, wat moet u daarna doen? Wat gebeurt er na een miskraam? Ook hoe kun je voor jezelf zorgen na het verlies?
Wat te doen nadat je weet dat je naar Miscarry gaat
Als u ooit miskramen constateert zoals kramp of bloedverlies tijdens de zwangerschap, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Hij zal je onderzoeken en controleren of de bloeding in je baarmoederhals ontstaat en ook je baarmoeder controleren. Soms zal hij een extra bloedtest doen om uw hCG-niveaus (het zwangerschapshormoon) te zien en deze test vervolgens meerdere dagen herhalen om er zeker van te zijn dat de niveaus juist stijgen.
Uw arts kan bedrust voorstellen met de hoop dat u uw kansen op een miskraam verlaagt, hoewel er geen bewijs is dat dit zal helpen. Uw arts kan u ook aanraden om te wachten tot u seks hebt tot na de kramp- en bloedingpas. Hoewel seks geen miskraam veroorzaakt, raden sommige deskundigen wel aan zich te onthouden bij deze symptomen.
Wat gebeurt er tijdens een miskraam?
Als u zich niet goed voelt, kunt u gedurende enkele weken lichte krampen en bloedingen ervaren. Hoewel u pads kunt dragen, mag u geen tampons gebruiken. Acetaminophen zal helpen met de pijn. Meestal tijdens een miskraam zullen de krampen en bloeden verergeren net voordat u het weefsel passeert dat soms wordt aangeduid als "de producten van de conceptie" die het embryonale of foetale weefsel evenals de placenta omvatten. Dit zal grijzig lijken met mogelijke bloedstolsels.
Wat gebeurt er na een miskraam?
Laat het weefsel vanzelf passeren of zoek medische procedure
U en uw arts bepalen met welke route u moet komen als u het weefsel nog steeds niet hebt gepasseerd. In gevallen waar uw gezondheid niet in gevaar is, kunt u meestal gewoon wachten om het weefsel te laten passeren. Meer dan de helft van de vrouwen die erachter komen dat hun zwangerschap niet levensvatbaar is, zal binnen een week of minder spontaan mislukken. Andere keren wacht u een bepaalde periode en volgt u een procedure.
Soms zal uw arts aanbevelen medicatie te gebruiken om het weefsel aan te moedigen sneller te vertrekken, maar dit kan bijwerkingen zoals diarree, braken of misselijkheid veroorzaken. In sommige gevallen is het mogelijk dat u nog steeds een operatie moet ondergaan om het weefsel te laten verwijderen.
Sommige vrouwen hebben te veel fysieke of emotionele pijn om te wachten op het passeren van het weefsel. In dit geval kan uw arts het verwijderen met verwijding en curettage (D & C) of zuigc curettage. Uw arts zal aanbevelen om het weefsel onmiddellijk te verwijderen als er andere serieuze factoren zoals infectie of ernstige bloedingen optreden. Sommige artsen zullen ook aanbevelen dat de procedure wordt uitgevoerd in het geval van meerdere miskramen om te testen op genetische oorzaken.
Fysiek herstel
Je zult een menstruatie zoals krampen ervaren gedurende een dag of zo en dan lichtbloeden gedurende één tot twee weken. Gebruik geen vaginale medicijnen, douchen, zwemmen of seks hebben voor een paar weken tot nadat het bloeden stopt.
Zoek medische hulp als u tekenen van infectie vertoont, overmatige pijn hebt of zwaar bloedt. In sommige gevallen zou je in shock kunnen raken en als je je licht in het hoofd voelt of week, ga dan onmiddellijk naar de Eerste Hulp in een ambulance.
Hoe om te gaan met het verlies
Elke vrouw zal anders reageren op haar miskraam. Sommige vrouwen zullen het nuttig vinden om aan een nieuwe zwangerschap te beginnen, terwijl anderen er zelfs maandenlang niet aan kunnen denken. Praat met je partner en onderzoek je beide gevoelens. Als je overweldigd bent, praat dan met een therapeut.
Ervaringen en advies van andere moeders in het proces
Zaak 1:
"Toen het mij overkwam, liet mijn dokter mij beslissen of ik een LV wilde en dat ik de baby natuurlijk zou laten passeren. Ze gaf me een paar dagen om te beslissen. Ik was al 14 weken dus mijn baby was groot en het veroorzaakte vreselijke pijn. Mijn arts vertelde me dat ik twee of drie weken kon wachten om de baby op natuurlijke wijze te laten passeren. Ik zou ook wekelijkse afspraken hebben om te controleren op een infectie. Als de baby niet slaagt, moeten ze een D & C doen om een infectie te voorkomen, omdat dit littekens kan veroorzaken en voorkomt dat je kinderen in de toekomst krijgt.
Nadat de baby was gepasseerd, deed de dokter een echo om er zeker van te zijn dat al het weefsel naar buiten kwam en dat ik geen risico liep op een infectie. Ik bleef bloeden met een stroom die leek op een zware periode, maar met stolsels en slechte krampen gedurende twee weken.”
Case 2:
"Ik heb ongeveer 9 weken gemeten toen mijn natuurlijke miskraam begon. De spotting begon op 13 junith en toen kwamen de slechte krampen en passeerde ik het weefsel op de 16th. De krampen waren intens en in totaal duurde het drie uur voordat het voorbij was. Daarna bloedde ik zes dagen zwaar en zag ik er nog zes. Mijn dokter liet me geen echo maken, maar ik heb gisteren wel een zwangerschapstest gedaan om te controleren. Vraag altijd aan uw arts om te controleren of alles is goedgekeurd, zodat u geen problemen ondervindt.”
