Een miskraam is een verlies van het embryo in de baarmoeder, waarvan de medische term een spontane abortus is. Bijna de helft van de zwangerschappen eindigt in miskramen waarbij de vrouw niet eens weet dat ze zwanger is. Wat betreft erkende zwangerschappen eindigt 15 procent van hen in een miskraam. Meer dan 80 procent van de miskramen vindt plaats binnen de eerste drie maanden van de zwangerschap. Miskraam zal minder snel 20 weken of langer na de conceptie plaatsvinden, wat een late miskraam kan worden genoemd. Daarom kan het aanleren van enkele veelvoorkomende miskraamverschijnselen u een kans geven om wat voorbereidingen te treffen om zo snel mogelijk medische hulp te zoeken bij uw zorgaanbieder om een aantal effectieve maatregelen te nemen.
Welke oorzaken miskraam?
Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor een miskraam. In de meeste gevallen is de reden moeilijk te achterhalen. Toch kunnen verschillende veelvoorkomende oorzaken als volgt worden doorverwezen:
- Chromosomale abnormaliteit. Het betekent dat iets in de chromosomen van de baby niet klopt. Dit kan worden veroorzaakt door een beschadigd ei of een zaadcel, of er gaat iets mis terwijl de zygote door scheidingsprocessen ging.
- Hormonale of maternale problemen. Dit probleem kan infecties of gezondheidsproblemen met betrekking tot de moeder omvatten.
- Ongezonde levensstijl. Roken, overmatig alcoholgebruik en cafeïne, drugsgebruik, ondervoeding, blootstelling aan straling of giftige stoffen tijdens de zwangerschap leiden zeer waarschijnlijk tot een miskraam.
- EENge van de moeder. Het risico van een miskraam wordt hoger wanneer een vrouw zwanger wordt na de leeftijd van 35 jaar. En de kans op een miskraam neemt toe van 45 procent naar 50 procent.
- Maternal trauma. Tijdens het eerste trimester vormt een klein trauma geen groot risico voor de foetus. In het tweede en derde trimester kan zelfs een onbeduidend trauma negatieve effecten hebben op het embryo.
Notitie: geen onderzoek of bewijs toonde aan dat seksuele of fysieke activiteiten tot een miskraam zullen leiden. Toch zijn de dingen afhankelijk van uw eigen omstandigheden. Als u enig ongemak voelt bij seksuele of lichamelijke activiteiten, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts.
Wat zijn de symptomen van een miskraam?
Er zijn enkele duidelijke symptomen van aanhoudende miskraam. Specialisten waarschuwen echter dat niet alle vrouwen ze op tijd opmerken. Als u echter een van de hieronder vermelde miskramen constateert, neem dan onmiddellijk contact op met uw verloskundige.
1. Bloeden
Ongeveer 20-25 procent van de vrouwen bloedt tijdens hun zwangerschap. Dit betekent niet noodzakelijk dat er iets mis is, maar de kwestie verdient beslist het bespreken met de arts. Bloeden is vaak een teken van een dreigende miskraam. Het kan roze, fel rood of bruin zijn. Hoewel bruinvlekken meestal minder zorgwekkend is, moet u ervoor zorgen dat een miskraam kan beginnen met dergelijke bruine vlekken, die later in roze of rode bloedingen veranderen. Er kunnen andere oorzaken zijn voor bloedingen, zoals implantatie, buitenbaarmoederlijke zwangerschap of placenta.
2. Krampen
Krampen komen vrij veel voor tijdens de zwangerschap. Als de baarmoeder zich uitstrekt, kan dit lichte kramp- of treksensaties veroorzaken. Ernstige krampen, vooral wanneer deze gepaard gaan met spotten of bloeden, zijn vaak een miskramp symptoom. Als u dat ervaart, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts.
3. Lossen van klonters
Zwaar bloeden met stolsels van weefsel is een bijna zeker symptoom van een miskraam. Grijsachtige of roze klonters kunnen foetaal weefsel passeren. In dergelijke omstandigheden kan u worden gevraagd monsters van te onderzoeken weefsels te verzamelen. Raadpleeg uw arts over het probleem.
4. Rugpijn
Miskraam kan worden voorafgegaan door pijn in de onderrug of onderbuik. Het kan een doffe pijn of kramp voelen. Ernstige pijn kan een teken zijn van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Sommige van de symptomen zijn vergelijkbaar met die van een miskraam. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een aandoening die moet worden bijgewoond door een specialist. Als u ernstige pijn voelt, met name wanneer slechts één kant van de onderbuik pijn doet, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts.
5. Druk in bekken
Bekkendruk komt vaak voor in het vroege stadium van de zwangerschap en is niet noodzakelijkerwijs een symptoom van een miskraam. Als de druk in het bekken gepaard gaat met bloeden of krampen, kan dit betekenen dat u een miskraam hebt.
6. Verlies van zwangerschapssymptomen
Niet elke vrouw ervaart zwangerschapssymptomen tijdens de vroege stadia. Als u echter gevoelige borsten of misselijkheid voelt en deze gevoelens later verdwijnen, kunt u het beste uw arts raadplegen. Als geheel, als u zwangerschapsymptomen verliest, is dit geen reden tot bezorgdheid. Maar na het verdwijnen van deze symptomen, merkt u dat u spot of bloedt of een andere miskraam vertoont, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Meer tips om u te helpen weten als je een miskraam hebt in de video:
Hoe wordt miskraam gediagnosticeerd en behandeld?
1. Diagnose
Er zijn enkele basismethoden om een miskraam te diagnosticeren.
- Gemeenschappelijk pROCEDURES
Een bekkenexamen wordt meestal uitgevoerd om te zien of de baarmoederhals verwijdend is of dat er weefsel of bloed in de cervicale opening of de vagina is. Een bloedtest wordt ook uitgevoerd om de niveaus van een hormoon genaamd choriongonadotrofine (HCG) te controleren, wat een zeker teken van zwangerschap is. De arts zal in een paar dagen een aantal onderzoeken voorschrijven om de lopende zwangerschap te bevestigen. (Als u voor de eerste keer bloed test, kunt u het advies krijgen om te controleren of u een Rh-negatieve bloedgroep heeft.) Een verdere controle op een miskraam kan worden gedaan via echografie. Deze test helpt om te zien of de vruchtzak intact is en toont de hartslag en de leeftijd van de foetus.
- Procedures voor herhaalde miskraam
Met drie keer of meer miskramen, kunt u zich in een geval van terugkerende miskraam bevinden. Vervolgens schrijft de arts gewoonlijk een reeks tests uit om de oorzaken van deze aandoening te achterhalen. Uw bloed kan worden getest op antistoffen tegen het antifosfolipide-antilichaamsyndroom - een auto-immuunziekte die nauw samenhangt met terugkerende miskramen. Een karyotypetest is een andere bloedtest die de aanwezigheid van chromosoomafwijkingen van de ouder aangeeft. Je hormoonspiegels kunnen worden gecontroleerd op polycysteus ovariumsyndroom - hormonale onbalans die de eisprong kan beïnvloeden. Last but not least, kan een hysteroscopie of bekken echografie worden gedaan om te controleren op afwijkingen van de baarmoederstructuur.
2. Behandeling
In het geval van een miskraam is het belangrijkste om bloedingen of infecties te voorkomen. Hoe eerder u zwanger bent, hoe groter de kans dat uw lichaam het foetale weefsel helemaal vanzelf weggooit zonder verdere medische procedures. Als het echter niet van al het weefsel af kan komen, zal de arts verwijding en curettage uitvoeren, ook bekend als D & C. Het zal het overtollige weefsel uit de baarmoeder afschrapen, waardoor infectie wordt voorkomen. Uw verloskundige kan geneesmiddelen voorschrijven om het bloeden na D & C onder controle te houden. Bloedingen moeten daarna zorgvuldig worden gecontroleerd. Als het intenser wordt of gepaard gaat met verkoudheid of koorts, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts.
Hoe miskraam te voorkomen
Hoewel u niet kunt garanderen dat uw zwangerschap succesvol eindigt, kunt u nog steeds enkele maatregelen nemen om te voorkomen dat deze voortijdig worden beëindigd. Het belangrijkste is om vóór de conceptie een gezonde leefsfeer te creëren. Stop met roken, eet gezond voedsel, houd uw gewicht binnen gezonde grenzen, oefen regelmatig, verminder stress en neem elke dag foliumzuur.
Als je zwanger bent, wees dan nog waakzamer omdat je nu niet alleen voor jezelf moet zorgen, maar ook voor de baby die in je groeit. Bescherm uw buik, rook niet en blijf weg van rook, drink geen alcohol, verminder of snij geen cafeïne, vermijd luchtverontreinigde gebieden of plaatsen die een risico vormen voor uw gezondheid, raadpleeg uw arts voordat u zelfzorggeneesmiddelen gebruikt.
